“ကုန်သည်ပွဲစားဘဝကနေ လမ်းဘေးစျေးသည်ဘဝကို ပြောင်းရတဲ့အခါမှာ အခက်အခဲတွေ အများကြီးရင်ဆိုင်ခဲ့ရတယ်… မြောင်းမြကနေ ရန်ကုန်တက်လာတာတောင် ဦးတို့မိသားစု...
Food
စရောင်းခါစက ပိုက်ဆံ ၅သောင်းနဲ့ အရင်းအနှီးစခဲ့တာပါ…… အချိန်မှာတော့ တစ်ရက်(၅)သိန်းဖိုးအထိရောင်းအားကောင်းတာပေါ့နော်… ဆိုင်စဖွင့်တုန်းကဆိုရင် စားသုံးသူတွေက...
“ဆားအုံငါးကင်ရဲ့ အသက်ကတစ်နေ့စာတစ်နေ့ရောင်းရပါတယ်…သန့်ရှင်းလတ်ဆက်ရပါမယ်…ကျွန်တော့ဆီက ငါးတွေကဒိုက်စော် လုံးဝမနံပါဘူး…စားသုံးသူတွေ...
“လာစားကြတဲ့သူတွေကိုယ်တိုင်က စျေးနှုန်းသတ်မှတ်ပေးသွားတာ… ဟိုးအရင်တုန်းကဆို ဆိုင်ဖွင့်ဖို့ မီးသွေးဝယ်စရာ ပိုက်ဆံမရှိလို့ စားတဲ့သူမျှော်ပြီးတော့...
“မုန့်တီဆိုတာကတော့ ဘယ်နေရာမဆို စားလို့ရတဲ့အစားအစာပါ… ဒါပေမဲ့ မကြီးကစေတနာပါပါနဲ့ရောင်းတော့ …. ဒီအမကြီးကို စေတနာရှိလို့ လာစားကြတာပါ… customer အဟောင်းတွေက...
“ဝန်ထမ်းဘဝကနေ ရုန်းထွက်ချင်တဲ့စိတ်နဲ့ တပိုင်တနိုင်လေးစဖွင့်ခဲ့ရတာပါ… စရောင်းတဲ့ (၃)လလောက်မှာ လုပ်တဲ့ မုန့်သုံးချိုးမှာ တစ်ချိုးလောက်ဘဲရောင်းရတယ်…...
စရောင်းခါစကဆိုရင် ရောင်းမကောင်းတော့ ကျန်တာတွေဆို သွန်ပစ်ရတာပေါ့နော်…. တခါတလေကျရင် အရင်းပါပြုတ်တယ်… ရောင်းခါစက ကြက်သွန်နီဆီချက်သိပ်မလုပ် တက်တော့...
“လင်မယားနှစ်ယောက် စရောင်းခါစက တော်တော်လေးဒုက္ခခံခဲ့ရတယ်….တစ်နေ့ ဆန်တစ်ပြည်တောင် မကုန်ဘူး…ဆန်တစ် ပြည်ကိုလည်း နာရီပေါင်းများစွာ ထိုင်ရောင်း...
“စားသုံးသူတွေပြောတာကတော့ မကြီးဆိုင်မှာ အချည်ရည်နဲ့ ဟင်းရည်ကို အကြိုက်ဆုံးဘဲ တဲ့….ကုလားအော်ဆို တစ်နေ့ကို အတောင့် ၂၀၀ လောက်ကုန်တယ်…ကြက်သားက တစ်နေ့ကို အချိန် ၅၀...
Visitor Count
Today Views : 71061
Total Views : 2120286